مطالعه اثرات پساب‌ خروجی حوضچه‌های پرورش ماهی منطقه نورعلی بر تغییرات اکسیژن محلول رودخانه گرگر و ارائه راهکار جهت مدیریت بهینه پساب استخرهای پرورش ماهی

در این تحقیق که در سال 1392 انجام گرفت به‌منظور بررسی اثرات پساب‌های خروجی 1500 حوضچه پرورش ماهی به مساحت 2000 هکتار در منطقه‌ نور‌علی (روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان شوشتر در استان خوزستان) که درمجموع دارای 23 زهکش بزرگ تخلیه پساب می­باشد، بر خصوصیات و کیفیت آب رودخانه گرگر واقع در حدفاصل شهرستان شوشتر تا بند قیر (در 55 کیلومتری شمال شهر اهواز) صورت گرفته است. پس از شناسایی کلیه منابع آلاینده اصلی، اطلاعات کمی و کیفی ایستگاه‌های موردمطالعه استخراج و موردبررسی قرار گرفت. کاهش منحنی اکسیژن محلول از 07/7 میلی‌گرم در لیتر به 27/3 میلی‌گرم در لیتر، نمایانگر آلودگی آب حاصل از ورود پساب خروجی حوضچه‌های پرورش ماهی به رودخانه گرگر می‌باشد و با توجه به افزایش تدریجی اکسیژن محلول به میزان 03/4 میلی­گرم در لیتر در پایین‌دست رودخانه، گویای خود پالایی تدریجی رودخانه بوده و نشان از کاهش بار آلودگی دارد. به‌طورکلی تأثیر پساب حوضچه‌های پرورش ماهی بر کیفیت رودخانه در بازه‌های مختلف کاملاً مشهود بود و حداقل زمان بحرانی (tc)، مقدار کمبود بحرانی اکسیژن (Dc) و محل آن در پایاب نقطه تخلیه (X) به ترتیب 64/2 روز، 23/5 میلی‌گرم در لیتر و 619/45 کیلومتر به دست آمد. بااین‌وجود با توجه به قدرت خود پالایی رودخانه در ایستگاه آخر در پایین‌دست، کیفیت نسبتاً قابل قبولی حاصل می‌گردد. درنهایت بهبود کیفیت آب رودخانه گرگر درگرو مدیریت صحیح پساب کاربری‌های مختلف و کاهش بار آلودگی آن‌ها می­باشد.